1396/9/4، 12:58 عصر
اگر شما آهنگساز یا نوازنده ای حرفه ای باشید، اگر از علاقمندان به موسیقی کلاسیک باشید، اگر گیتاریست، ویولونیست، پیانیست و یا حتی نوازنده ای فولکلور باشید، اگر هنرجوی گیتار هستید و یا حتی تصمیم به فراگرفتن این ساز دارید، به طور یقین شما سگویا را می شناسید.او در 21 فوریه سال 1893 در دهکده ای بنام لینارس (Linares)، از توابع گرانادا، در اسپانیا بدنیا آمد. پدرش وکیل معروف دادگستری بود که دوست داشت پسرش به حرفه و پیشه او روی بیاورد. بنابراین تا جائیکه امکان داشت، سعی می کرد سابقه فرهنگی درخشانی برای او به جای بگذارد، از این رو برای او معلم سرخانه پیانو و ویولن گرفت.
سگویا علاوه بر به ثمر رساندن هدف بزرگ خود، یعنی شناساندن گیتار کلاسیک به جهانیان، قدمی بسیار با ارزش به جلو برداشت و آن تبدیل سیمهای گیتار از زه و ابریشم به نایلون بود. سابق بر این، سیمهای زیر گیتار از جنس روده ( زه) و سیمهای باس آن از جنس ابریشم نتابیده بود که نواری فلزی به دور آن می پیچیدند.
سیمهای از جنس روده به آسانی از کوک خارج و به سرعت نخ نخ می شدند و سیمهای باس که از ابریشم نتابیده بود دارای صدایی بسیار کم و ضعیف بود.بعد از جنگ جهانی دوم سگویا با کمک دوستش آلبرت آگوستین، رئیس یک شرکت شیمیایی را تشویق کردند که در تولید سیم نایلون سرمایه گذاری کند. آگوستین وظیفه دنبال کردن پروژه را به عهده گرفت و به این ترتیب در سال 1947، اولین سیم نایلون گیتار ساخته شد.
بدون شک آندرس سگویا اگر بهترین گیتاریست تاریخ نباشد، به طور حتم مهم ترین آنهاست. او در 1987 در حالیکه رسالت خود را به پایان رسانده بود از دنیا رفت.
در آن زمان گیتار صرفا یک ساز ساده بود که توسط دهقانان و کشاورزان در مراسم و خوشگذرانیهای شبانه مورد استفاده قرار می گرفت. به همین دلیل هیچ معلم شایسته ای برای یادگیری آن وجود نداشت.
این بود که سگویا از سن 6 سالگی، یعنی اولین باری که صدای این ساز را شنید، به تنهایی شروع به فراگرفتن نمود. این تصمیم با مخالفت شدید خانواده اش همراه بود اما او بر سرعلاقه خود پا فشاری کرد و تمرینات خویش را بسیار سخت ادامه داد و به چنان تکنیکی در گیتار رسید که او را در جهان موسیقی بی همتا نمود، به طوریکه امروزه از او به عنوان پدر گیتار کلاسیک نام برده می شود.
اجراهای جهانی سگویا از سال 1928 در نیویورک شروع شد. بسیاری از آهنگسازان بزرگ معاصرتا قبل از این اجرا، هیچ قطعه ای را برای گیتار ننوشته بودند. اما با مشاهده تکنیک نوازندگی سگویا و قدرت ایجاد تنوع رنگ آمیزی احساسی آن، قطعات زیادی را برای این ساز خلق کردند.
اولین آهنگساز معاصر بزرگی که برای این ساز قطعه نوشت فدریکو مورنو توروبا (Torroba)، هم وطن سگویا بود. بعد از آن تورینا (Turina)، پونس (Ponce)، رودریگو (Rodrigo) و ویلالوبوس (VillaLobos) بودند که هر کدام رپرتوارهای بسیار با ارزشی را برای این ساز بوجود آوردند.
این بود که سگویا از سن 6 سالگی، یعنی اولین باری که صدای این ساز را شنید، به تنهایی شروع به فراگرفتن نمود. این تصمیم با مخالفت شدید خانواده اش همراه بود اما او بر سرعلاقه خود پا فشاری کرد و تمرینات خویش را بسیار سخت ادامه داد و به چنان تکنیکی در گیتار رسید که او را در جهان موسیقی بی همتا نمود، به طوریکه امروزه از او به عنوان پدر گیتار کلاسیک نام برده می شود.
اجراهای جهانی سگویا از سال 1928 در نیویورک شروع شد. بسیاری از آهنگسازان بزرگ معاصرتا قبل از این اجرا، هیچ قطعه ای را برای گیتار ننوشته بودند. اما با مشاهده تکنیک نوازندگی سگویا و قدرت ایجاد تنوع رنگ آمیزی احساسی آن، قطعات زیادی را برای این ساز خلق کردند.
اولین آهنگساز معاصر بزرگی که برای این ساز قطعه نوشت فدریکو مورنو توروبا (Torroba)، هم وطن سگویا بود. بعد از آن تورینا (Turina)، پونس (Ponce)، رودریگو (Rodrigo) و ویلالوبوس (VillaLobos) بودند که هر کدام رپرتوارهای بسیار با ارزشی را برای این ساز بوجود آوردند.
در این میان، او با تنظیم های فوق العاده ای که از آثار آهنگسازان بزرگ از دوره های مختلف موسیقی انجام داد توانائی این ساز را در پرداختهای احساسی و تکنیکی به خوبی نشان داد. ویژگیهای بارز تنظیمهای سگویا در انگشت گذاریهای بسیار دقیق، استفاده از امکانات حسی گیتار و نشان دادن وسعت ساز در صدا دهی می باشد.
از تنظیمهای مهم او می توان به شاکن (Chaconna) باخ، سوئیت اسپانیایی آلبنیز، برخی از سوناتهای شوبرت، و انگشت گذاری آندانتینو واریاتو(Andantino Variato) پاگانینی و خلاصه خیلی آثار دیگر نام برد که ذکر همه آنها در این مقال نمی گنجد.
سگویا شاگردان زیادی را نیز تربیت نمود. تقریبا تمام گیتاریستهای بزرگ دنیا!! اما از مهمترینها می توان به جان ویلیامز (John Williams) نوازنده اسطوره ای و همچنین آلریو دیاز اشاره کرد که با تکنیک بالا و قدرت نوازندگی شان، گیتار را در جایگاهی که سگویا رسانده بود حفظ کردند. از تنظیمهای مهم او می توان به شاکن (Chaconna) باخ، سوئیت اسپانیایی آلبنیز، برخی از سوناتهای شوبرت، و انگشت گذاری آندانتینو واریاتو(Andantino Variato) پاگانینی و خلاصه خیلی آثار دیگر نام برد که ذکر همه آنها در این مقال نمی گنجد.
سگویا علاوه بر به ثمر رساندن هدف بزرگ خود، یعنی شناساندن گیتار کلاسیک به جهانیان، قدمی بسیار با ارزش به جلو برداشت و آن تبدیل سیمهای گیتار از زه و ابریشم به نایلون بود. سابق بر این، سیمهای زیر گیتار از جنس روده ( زه) و سیمهای باس آن از جنس ابریشم نتابیده بود که نواری فلزی به دور آن می پیچیدند.
سیمهای از جنس روده به آسانی از کوک خارج و به سرعت نخ نخ می شدند و سیمهای باس که از ابریشم نتابیده بود دارای صدایی بسیار کم و ضعیف بود.بعد از جنگ جهانی دوم سگویا با کمک دوستش آلبرت آگوستین، رئیس یک شرکت شیمیایی را تشویق کردند که در تولید سیم نایلون سرمایه گذاری کند. آگوستین وظیفه دنبال کردن پروژه را به عهده گرفت و به این ترتیب در سال 1947، اولین سیم نایلون گیتار ساخته شد.
بدون شک آندرس سگویا اگر بهترین گیتاریست تاریخ نباشد، به طور حتم مهم ترین آنهاست. او در 1987 در حالیکه رسالت خود را به پایان رسانده بود از دنیا رفت.