1396/9/4، 02:26 عصر
فضلالله توکل در سال ۱۳۲۱ در تهران متولد گردید. پدرش افسر ارتش و مادرش دبیر ریاضی و فرانسه آموزش و پرورش بود. تحصیلات کودکستانی و دبستانی را در تهران مدرسه ایران طی کرد و سپس برای دوره دبیرستان ابتدا به دبیرستان پهلوی و سپس در دوره دوم دبیرستان به دبیرستان مروی رفت و در سال تحصیلی ۱۳۳۹–۱۳۳۸ موفق به اخذ دیپلم در رشته طبیعی از دبیرستان مروی گشت بعلت معاشرت نزدیکی که خانواده پدربزرگ پدرش با هنرمندان و اساتید داشتند در حدود سن ۶ یا ۷ سالگی شاگردی حسین تهرانی را پیدا کرد و نزد وی دوره تنبک نوازی را طی کرد در سن ۹–۸ سالگی پدرش برایش سنتوری خرید و او نزد آقای خائفی (معلم موسیقی مدرسه) دوره ابتدایی سنتور نوازی را فرا گرفت. سپس بعلت مأموریت پدر در شیراز به شاگردی بهادر نوذری درآمد و بعد در طی این دوره مدت ده سال دورههای مختلف ردیف نوازی ایران را با علی تجویدی شروع کرد و همین دوستی شاگرد و استاد باعث گردید که او به دعوت علی تجویدی در سال ۱۳۳۵ به عنوان نوازنده سنتور در «ارکستر شماره ۲ رادیو» به سرپرستی علی تجویدی پذیرفته شود و بفاصله یکسال بعد در ارکستر شماره ۳ رادیو به سرپرستی استاد پرویز یاحقی نیز به عنوان نوازنده ارکستر پذیرفته شود. در سال ۱۳۳۷ به دعوت داوود پیرنیا به عنوان تک نوازننده سنتور به برنامه گلها راه یافت و گگلهای صحرایی شماره ۵" (در دستگاه شور) و "برگ سبز شماره (۶۵)" به همراهی آواز محمود محمودی خوانساری و تنبک امیرناصر افتتاح اولین اجراهای تکنوازی او هستند که سپس در برنامه گلها به عنوان تکنواز باقیماند و آثار زیادی از ساز نوازی او در برنامههای مختلف گلها (گلهای جاویدان، برگ سبز، گلهای رنگارنگ و یک شاخه گل) به جا ماندهاست بعد از اخذ دیپلم به کشور انگلستان رفت و در دانشگاه کمبریج موفق به اخذ فوق لیسانس در رشته اقتصاد گردید. از سال ۱۳۴۵ بعد از مراجعت از انگلستان مجدداً همکاریش را با رادیو ادامه داد از سال ۱۳۴۶–۱۳۴۵ با ساختن آهنگ (قهر و ناز) با صدای اکبر گلپایگانی به جرگه آهنگسازان پیوست و در این رشته هم موفق بود.
او در نواختن سنتور و همچنین آهنگسازی دارای سبکی مخصوص به خودش است. چنانچه به قول معروف تا مضرابش بر روی ساز میآید مشخص میشود که این سنتور فضلالله توکل است.
وی علاوه بر سنتور کاملاً بر نوازندگی ویلن تسلط دارد. شاید همین علت بود که نوازندگان مطرح ویلن ایران حاضر به همکاری با دیگر نوازندگان به نام سنتور و هم دوره فضلالله توکل نمیشدند. پرویز یاحقی بارها شیوه سنتور نوازی فضلالله توکل را منحصربهفرد خوانده بود و او را بی رقیب میدانست.
اسدالله ملک، جواب سازی فضلالله توکل و نواختن وی در هنگام همنوازیهایش را بسیار تحسین مینمود وبارها در محافل هنری وی را برترین نوازنده سنتور دانسته بود.
در برنامه تکنوازان و همنوازان او پیوسته با تکنوازان و اساتید برجسته استادان حبیبالله بدیعی - پرویز یاحقی – همایون خرم و اسدالله ملک و دیگر اساتید همکاری داشتهاست؛ و حاصل این همکاری تعداد زیادی نوار است که در آرشیوهای گوناگون موجود میباشد.
او در نواختن سنتور و همچنین آهنگسازی دارای سبکی مخصوص به خودش است. چنانچه به قول معروف تا مضرابش بر روی ساز میآید مشخص میشود که این سنتور فضلالله توکل است.
وی علاوه بر سنتور کاملاً بر نوازندگی ویلن تسلط دارد. شاید همین علت بود که نوازندگان مطرح ویلن ایران حاضر به همکاری با دیگر نوازندگان به نام سنتور و هم دوره فضلالله توکل نمیشدند. پرویز یاحقی بارها شیوه سنتور نوازی فضلالله توکل را منحصربهفرد خوانده بود و او را بی رقیب میدانست.
اسدالله ملک، جواب سازی فضلالله توکل و نواختن وی در هنگام همنوازیهایش را بسیار تحسین مینمود وبارها در محافل هنری وی را برترین نوازنده سنتور دانسته بود.
در برنامه تکنوازان و همنوازان او پیوسته با تکنوازان و اساتید برجسته استادان حبیبالله بدیعی - پرویز یاحقی – همایون خرم و اسدالله ملک و دیگر اساتید همکاری داشتهاست؛ و حاصل این همکاری تعداد زیادی نوار است که در آرشیوهای گوناگون موجود میباشد.