1396/9/5، 02:55 عصر
باخ در سال ۱۶۸۵ در ايسناخ، تورينگه به دنيا آمد. اكثر اعضاى خانواده او هنرمند بودند.سباستين در ۱۰ سالگى يتيم شد و از آن پس با يوهان كريستف برادر بزرگش زندگى مى كرد. همانجا بود كه آموزش رسمى سازهاى مختلف براى او امكان پذير شد؛ البته مشخص نیست كه برادراو، آهنگسازى مى كرده است يا خير. دو كشش درونى و توانايى كاملاً متناقض در باخ وجود دارد كه باعث متبحر شدن اين هنرمند شده است: «بداهه نوازی» و برخورد «متفکرانه» وی با مسائل.
باخ، ابتدا از نوازندگان ارگ كليسايى و دربار بود و در دهه دوم قرن18 به سمت نوازنده رسمى دربار و ارتقا يافت.وی از آنتونيو ويوالدى آهنگسازى كه موسيقى سرزنده و مورد پسندى براى عامه مردم خلق مى كرد، درس هاى بسيارى آموخت؛ از جمله تكنيك وی در غافلگير كردن انتظارات شنونده است:بدين ترتيب كه در هنگام شنيدن قطعات مى دانيم يك ملودى آشنا به زودى بر مى گردد، اما نمى توانيم پيشاپيش حدس بزنيم كه اين مسأله در كدام بخش، يا در چه زمانى و حتى در كدام كليد اتفاق مى افتد.داستان قدرت باورنكردنى باخ در خلق اين آثار از خود آنها معروفترند!
باخ در آخرين دهه زندگى اش خارق العاده ترين آثار موسيقى برنامه اى خود مانند «وارياسيون گلدبرگ» و «مس براندنبورگ» را خلق كرد. در ابتدای سال ۱۷۴۹ بیماری آب مروارید باخ به طور جدی در حال پیشرفت بود. در نهایت جهت جراحی چشم وی، با اینکه توسط مشهورترین پزشک آن زمان انجام شد،افسوس که جراحی بر روی چشم باخ موفقیتآمیز نبود و جراحی دوم در آوریل ۱۷۵۰ وی را نابینا و زمینگیر کرد. در ماه ژوئیه وی در آخرین عشاء ربانی که در خانهاش برگزار شد، شرکت جست و در بیست و هشتم همین ماه در 1750 پس از یک سکتهٔ مغزی، در سن ۶۵ سالگی پس از برجاي گذاردن بيش از 1000 کار موسيقي درگذشت.