1396/9/11، 11:41 صبح
سندرم Cubital Tunnel در نوازنده های گیتار
یکی از مشکلات شایع در بین نوازنده های گیتار ایجاد درد در ساعد دست چپ میباشد.این درد به اخلال خاصی مربوط میشود که در علم پزشکی به سندرم یا تونل آرنج معروف است و اغلب اوقات قسمت داخلی ساعد و کف دست را گرفتار میکند احتمالا بیشتر نوازنده های گیتار با این سندرم آشنایی ندارند و ما نیز به همین دلیل علایم و راهای پیشگیری آن را شرح میدهیم.
این سندرم با درد در ناحیه داخلی آرنج شروع میشود سپس بطرف پایین کشیده شده و به حدود کف دست میرسد و ممکن است گزگز و یا بی حسی در کف دست ایجاد کند .عضلات کف دست دردناک میشوند و ممکن است اگر پزشک متبحر نباشد تشخیص با تاندونیت اشتباه شود .
در این سندرمعمولا فقط انگشتان چهارم و پنجم دست گرفتار میشوند،زیرا این انگشتان از عصب (ulnar) که از کناره داخلی آرنج عبور میکند عصب میگیرند . با پیشرفت این بیماری عملکرد دست کاهش میابد و بخصوص نیروی گرفتن اشیا کم میشود .متعاقب آن آترونی و کوچک شدن عضله زیر انگشت کوچک در کف دست رخ میدهد .خود شخص بخوبی متوجه میشود که خم کردن آرنج موجب تشدید علایم میگردد.
علت ایجاد این سندرم فشار بر روی عصب ulnar است.درست در زیر آرنج این عصب از داخل کانالی عبور میکند و به طرف کف دست می آید .اگر به دقت به دست چپ یک نوازنده گیتار دقت کنیم – هنگام نواختن یک آکورد ساده :
۱= انگشت شصت در قسمت تحتانی گردن گیتار منقبض می شود .
۲=در سایر انگشتان هم انقباضی مشابه برای ایجاد تعادل و نواختن در محل پرده ها بوجود می آید.
۳=نوک انگشتان به منظور فشردن سیمها خم میشود.
۴=یکی از انگشتان – معمولا سبابه – به حالت مستقیم و منقبض در می آید .
۵=در عضلات انگشت کوچک برای رسیدن به پرده های دورتر کشیدگی ایجاد میگردد.
۶= مچ در حالت خمیده است .
از آنجایی که عصبulnar از بین عضلاتی میگذرد که مچ و نوک انگشتان را خم کرده و مچ را به طرف بیرون حرکت میدهد – حالتی که هنگام کشیدگی انگشتان کوچک برای رسیدن به پرده های بالاتر رخ میدهد – میتوان دریافت که چگونه نواختن اکوردها عضلاتی را که این عصب از میان آنها عبور میکند درگیر میسازد .استفاده مداوم و زیاد از این عضلات آنها را ملتهب ساخته و پارگیهای بسیار کوچک در محل چسبیدن این عضلات به آرنج بوجود می آید .
التهاب و تورم بر روی عصب فشار می آورد و علایم فوق الذکر را بوجور می اورد برای همین است که خم کردن آرنج نیز این علایم را تشدید میکند چون عصب اولنار هم خم میشود و فشار وارده روی آن توام با این کشیدگی علایم را شدت میبخشد .
برای آندسته از نوازندگانی که هنوز علایم بیماری را ندارند و میخواهند از آن جلوگیری کنند چند توصیه ساده داریم :
۱. استراحتهای کوتاه در بین تمرینها و ساعات کار را در عوض بیشتر کنید -بعد از ۴۵ دقیقه نواختن ۱۰ دقیقه استراحت .
۲.قبل از شروع و هنگام استراحت با ماساژ ناحیه آرنج – خونرسانی به موضع را بیشتر کنید .
۳.برای پیشگیری کامل هر از گاهی باید اقدام به ماساژ توسط یک فیزیوتراپیست ماهر کنید .
۴. با مراجعه به یک متخصص از سلامت گردن و شانه وآرنج اطمینان حاصل کنید .
اما اگر شما علایم سندرم را در خود میبینید :
۱.قبل از شروع به تمرین آرنج و ناحیه ساعد را گرم کرده و بعد از تمرین آنرا بشدت سرد کنید – گرما باعث میشود هنگام نواختن خون بیشتری به بافت ها برسد و سرما سبب پیشگیری از تورم میشود .
۲. ساعد را ۳ تا ۴ بار در روز بکشید .
۳.اگر علایم وابسته به عصب یعنی گز گز و بی حسی را در خورد احساس کردید بلافاصله با یک پزشک متخصص که در امر ضایعات وارده به نوازندگان تبحر دارد مشورت نمایید .
۴. حداقل ۶ تا ۸ هفته دست از نواختن بکشید.
۵.اگر علایم شدت یابند و یا ضعف عضلات دست ایجاد شود باید حتما یک تست نورولوژیک انجام شود .
۶. علایم وابسته به عصب را جدی بگیرید . زیرا عصب میتواند در اثر فشار بیش از حد و عدم خونرسانی مناسب به کلی از بین برود و از آنجایی که عصب قابل ترمیم نیست ساعد و دست برای همیشه ناتوان خواهد شد.
چیزیکه برای نوازنده گیتار فاجعه محسوب میشود!
چجوری یه خواننده ی خوب بشیم؟
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
سلام به همه ی طرفدارای خوب گیتار ایرونی.امیدوارم که حالتون خوب باشه.اول از همه تشکر میکنم
از نظرات قشتگتون که در مطلب "چجوری خواننده بشیم؟(قسمت اول)" برام گذاشتین.با توجه به استقبال
خوبی که از این مطلب شد تصمیم گرفتم یه مطلب دیگه براتون بزارم تا به سوال دوستان پاسخ داده شه.
در اینجا نمونه ای از سوالات دوستان درج شده:
1.وقتی صدامو ضبط میکنم کمی گرفتست. دلیلش چیه؟
2.چرا صدام در نمیاد؟ یا راحت تر بگم نمیتونم داد بزنم؟
3.صدام بد نیست ولی صدام اون حسی رو که باید نداره.به قول بابام خواب آوره!چی کار کنم؟
4.گاهی تو خوندن کم میارم و هنجرم یاری نمیکنه.میتونم امیدوار باشم بخونم؟
جواب: همه ی شما دوستان گلم یه مشکل دارین و در واقع این مواردی که ذکر شد از عوارض این مشکله!
مشکلی که در بیشتر دوستان مبتدی مشاهده میشه اینه که بلد نیستن از صداشون استفاده کنن و
نمیتونن صداشونو در بیارن و اغلب از روش های غلط مثل فریاد زدن برای حل این مشکل استفاده میکنن
که به گلوشون فشار میاد و صداشون میگیره.حالا میخوایم بدونیم که باید چطوری از صدامون استفاده کنیم
و به اصطلاح صدامونو در بیاریم.اول از همه باید بدونیم که ما از دو قسمت برای خوندن میتونیم کمک بگیریم:
1.از گلو
2.از دیافراگم(صدا از قفسه ی سینه به بیرون پرتاب میشه)
توجه داشته باشین تمام مشکلاتی که دوستان در سوالات مطرح کردن ناشی از خوندن از گلوست!پس
حتما متوجه شدین که خوندن از گلو خوانندگی حرفه ای نیس چرا که معایب زیادی داره و چند تا از معایبشو
از زبون دوستامون شنیدیم.
اما میرسیم به خوندن از دیافراگم.خوندن از دیافراگم مزایای زیادی داره مثل تحریر دادن بهتر و وجود انرژی
و جذابیت در صدا و ... . همچنین معایبی که در خوندن از گلو وجود داره در خوندن از دیافراگم وجود نداره
مثل عدم گرفتگی صدا و کم آوردن در گام های بالا و ...
توجه داشته باشین کههمه ی خواننده های حرفه ای در خوندن از دیافراگم استفاده میکنن و صدای اصلی
هر فرد در خوانندگی صداییه که از دیافراگم بیرون میاد.
شاید در آکادمی گوگوش اصطلاحی به نام ول کردن(پرتاب کردن صدا) شنیده باشید.ما صدامونو از دیافراگم
به سمت بیرون پرتاب میکنیم که این باعث وجود انرژی و جذابیت در صدا میشه.
اما مشکلی که وجود داره اینه که خوندن از دیافراگم یکم سخته و استفاده از اون زمانبر.
آموزش استفاده از دیافراگم:
اول باید بدونید که نفس گیری درست و به جا در استفاده از دیافراگم بسیار مهمه.
گام اول: یه نفس عمیق بکشید و نفستونو در سینه حبس کنید
گام دوم: همزمان با بیرون دادن نفس حبس شده شروع به خوندن شعر مورد نظر کنید و از نفستون برای
قدرت دادن و جذاب کردن شعر استفاده کنید.
اما نفس گیری در این روش از دو جهت حائز اهمیته:
1. زمان نفس گیری : شما باید بدونید کجای شعر باید نفس بگیرین تا تو خوندن کم نیارید و جایی رو خراب
نکنید. معمولا نفس گیری در بین مصراع ها که وقفه ی کوتاهی میفته انجام میشه.پیشنهاد من به دوستان
تازه کار اینه که به نفس گیری خواننده تو شعر توجه کنن. اگه با دقت گوش بدین صدای همه ی نفس گیری
های خواننده در طول شعر مشخصه!(شاید به این نفس گیری ها تا الان توجه نکرده باشین!)
2. میزان نفس گیری : شما باید بدونید در هر مرحله از نفس گیری چه مقدار از شش هاتونو از هوا پر کنید
که این بستگی به قسمت های مختلف شعر داره. مثلا در گام بالا ها باید کاملا شش هامونو پر کنیم یا
بستگی به میزان هر قسمت داره.بر فرض ما میخوایم یه مصرع از یه شعرو بخونیم و میدونیم خوندن این
مصرع 4 ثانیه زمان میبره. پس ما به اندازه ای نفس میگیریم که بعد از 4 ثانیه خوندن شش هامون کاملا از
هوا خالی شه. دقت کنید که نفستون کم یا زیاد نیاد چون باعث به وجود اومدن مشکل میشه. پس باید
در هر نفس گیری تا زمان نفس گیری بعدی به میزان لازم هوا گرفته و استفاده شه و برای نفس گیری بعدی
شش ها باید اماده(خالی) باشه تا نفس گیری بعدی به درستی انجام شه. به مرور زمان و با کسب تجربه
میزان نفس گیری رو یاد میگیرین.
اما سوالی که در ذهن خیلیا به وجود میاد اینه که چطوری بفهمیم داریم از دیافراگ میخونیم؟؟؟
جواب: هر وقت صدای شما پر از انرژی بود و هنگام خوندن گام های بالا صداتون یاری میکنه و حس گرفتگی
گلو نداشتین و به طور کلی مشکلاتی که در خوندن از گلو بود در خودتون مشاهده نکردین بدونید دارید از
دیافراگم میخونید. کلا وقتی صدا از دیافراگم در میاد خودتون متوجه خواهید شد ولی اوایل ممکنه یکم
درکش براتون سخت باشه. از دیگران راجع به خوندنتون سوال کنید تا مطمئن شید مشکلی در خوندنتون
وجود نداره(البته اگه اطرافیان در مورد خوانندگی اطلاعاتی دارن و نظرات الکی و بی ربط نمیدن!).ولی
در کل نظر مثبت یا منفی اطرافیان نامه ی عمل شماست!
بزودی قسمت سوم این موضوع در وبلاگ گذاشته میشه و سعی میکنم در مقاله ی بعدی همه ی ابهامات
رو رفع کنم. اگه سوالی دارین در قسمت نظرات مطرح کنید تا در قسمت بعدی بهش پاسخ داده شه. با
تشکر از استقبال خوب شما هوادارای گل گیتار ایرونی امیدوارم این مطلب بهتون در خوانندگی بهتر و
حرفه ای تر کمک کرده باشه ...
یکی از مشکلات شایع در بین نوازنده های گیتار ایجاد درد در ساعد دست چپ میباشد.این درد به اخلال خاصی مربوط میشود که در علم پزشکی به سندرم یا تونل آرنج معروف است و اغلب اوقات قسمت داخلی ساعد و کف دست را گرفتار میکند احتمالا بیشتر نوازنده های گیتار با این سندرم آشنایی ندارند و ما نیز به همین دلیل علایم و راهای پیشگیری آن را شرح میدهیم.
این سندرم با درد در ناحیه داخلی آرنج شروع میشود سپس بطرف پایین کشیده شده و به حدود کف دست میرسد و ممکن است گزگز و یا بی حسی در کف دست ایجاد کند .عضلات کف دست دردناک میشوند و ممکن است اگر پزشک متبحر نباشد تشخیص با تاندونیت اشتباه شود .
در این سندرمعمولا فقط انگشتان چهارم و پنجم دست گرفتار میشوند،زیرا این انگشتان از عصب (ulnar) که از کناره داخلی آرنج عبور میکند عصب میگیرند . با پیشرفت این بیماری عملکرد دست کاهش میابد و بخصوص نیروی گرفتن اشیا کم میشود .متعاقب آن آترونی و کوچک شدن عضله زیر انگشت کوچک در کف دست رخ میدهد .خود شخص بخوبی متوجه میشود که خم کردن آرنج موجب تشدید علایم میگردد.
علت ایجاد این سندرم فشار بر روی عصب ulnar است.درست در زیر آرنج این عصب از داخل کانالی عبور میکند و به طرف کف دست می آید .اگر به دقت به دست چپ یک نوازنده گیتار دقت کنیم – هنگام نواختن یک آکورد ساده :
۱= انگشت شصت در قسمت تحتانی گردن گیتار منقبض می شود .
۲=در سایر انگشتان هم انقباضی مشابه برای ایجاد تعادل و نواختن در محل پرده ها بوجود می آید.
۳=نوک انگشتان به منظور فشردن سیمها خم میشود.
۴=یکی از انگشتان – معمولا سبابه – به حالت مستقیم و منقبض در می آید .
۵=در عضلات انگشت کوچک برای رسیدن به پرده های دورتر کشیدگی ایجاد میگردد.
۶= مچ در حالت خمیده است .
از آنجایی که عصبulnar از بین عضلاتی میگذرد که مچ و نوک انگشتان را خم کرده و مچ را به طرف بیرون حرکت میدهد – حالتی که هنگام کشیدگی انگشتان کوچک برای رسیدن به پرده های بالاتر رخ میدهد – میتوان دریافت که چگونه نواختن اکوردها عضلاتی را که این عصب از میان آنها عبور میکند درگیر میسازد .استفاده مداوم و زیاد از این عضلات آنها را ملتهب ساخته و پارگیهای بسیار کوچک در محل چسبیدن این عضلات به آرنج بوجود می آید .
التهاب و تورم بر روی عصب فشار می آورد و علایم فوق الذکر را بوجور می اورد برای همین است که خم کردن آرنج نیز این علایم را تشدید میکند چون عصب اولنار هم خم میشود و فشار وارده روی آن توام با این کشیدگی علایم را شدت میبخشد .
برای آندسته از نوازندگانی که هنوز علایم بیماری را ندارند و میخواهند از آن جلوگیری کنند چند توصیه ساده داریم :
۱. استراحتهای کوتاه در بین تمرینها و ساعات کار را در عوض بیشتر کنید -بعد از ۴۵ دقیقه نواختن ۱۰ دقیقه استراحت .
۲.قبل از شروع و هنگام استراحت با ماساژ ناحیه آرنج – خونرسانی به موضع را بیشتر کنید .
۳.برای پیشگیری کامل هر از گاهی باید اقدام به ماساژ توسط یک فیزیوتراپیست ماهر کنید .
۴. با مراجعه به یک متخصص از سلامت گردن و شانه وآرنج اطمینان حاصل کنید .
اما اگر شما علایم سندرم را در خود میبینید :
۱.قبل از شروع به تمرین آرنج و ناحیه ساعد را گرم کرده و بعد از تمرین آنرا بشدت سرد کنید – گرما باعث میشود هنگام نواختن خون بیشتری به بافت ها برسد و سرما سبب پیشگیری از تورم میشود .
۲. ساعد را ۳ تا ۴ بار در روز بکشید .
۳.اگر علایم وابسته به عصب یعنی گز گز و بی حسی را در خورد احساس کردید بلافاصله با یک پزشک متخصص که در امر ضایعات وارده به نوازندگان تبحر دارد مشورت نمایید .
۴. حداقل ۶ تا ۸ هفته دست از نواختن بکشید.
۵.اگر علایم شدت یابند و یا ضعف عضلات دست ایجاد شود باید حتما یک تست نورولوژیک انجام شود .
۶. علایم وابسته به عصب را جدی بگیرید . زیرا عصب میتواند در اثر فشار بیش از حد و عدم خونرسانی مناسب به کلی از بین برود و از آنجایی که عصب قابل ترمیم نیست ساعد و دست برای همیشه ناتوان خواهد شد.
چیزیکه برای نوازنده گیتار فاجعه محسوب میشود!
چجوری یه خواننده ی خوب بشیم؟
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
سلام به همه ی طرفدارای خوب گیتار ایرونی.امیدوارم که حالتون خوب باشه.اول از همه تشکر میکنم
از نظرات قشتگتون که در مطلب "چجوری خواننده بشیم؟(قسمت اول)" برام گذاشتین.با توجه به استقبال
خوبی که از این مطلب شد تصمیم گرفتم یه مطلب دیگه براتون بزارم تا به سوال دوستان پاسخ داده شه.
در اینجا نمونه ای از سوالات دوستان درج شده:
1.وقتی صدامو ضبط میکنم کمی گرفتست. دلیلش چیه؟
2.چرا صدام در نمیاد؟ یا راحت تر بگم نمیتونم داد بزنم؟
3.صدام بد نیست ولی صدام اون حسی رو که باید نداره.به قول بابام خواب آوره!چی کار کنم؟
4.گاهی تو خوندن کم میارم و هنجرم یاری نمیکنه.میتونم امیدوار باشم بخونم؟
جواب: همه ی شما دوستان گلم یه مشکل دارین و در واقع این مواردی که ذکر شد از عوارض این مشکله!
مشکلی که در بیشتر دوستان مبتدی مشاهده میشه اینه که بلد نیستن از صداشون استفاده کنن و
نمیتونن صداشونو در بیارن و اغلب از روش های غلط مثل فریاد زدن برای حل این مشکل استفاده میکنن
که به گلوشون فشار میاد و صداشون میگیره.حالا میخوایم بدونیم که باید چطوری از صدامون استفاده کنیم
و به اصطلاح صدامونو در بیاریم.اول از همه باید بدونیم که ما از دو قسمت برای خوندن میتونیم کمک بگیریم:
1.از گلو
2.از دیافراگم(صدا از قفسه ی سینه به بیرون پرتاب میشه)
توجه داشته باشین تمام مشکلاتی که دوستان در سوالات مطرح کردن ناشی از خوندن از گلوست!پس
حتما متوجه شدین که خوندن از گلو خوانندگی حرفه ای نیس چرا که معایب زیادی داره و چند تا از معایبشو
از زبون دوستامون شنیدیم.
اما میرسیم به خوندن از دیافراگم.خوندن از دیافراگم مزایای زیادی داره مثل تحریر دادن بهتر و وجود انرژی
و جذابیت در صدا و ... . همچنین معایبی که در خوندن از گلو وجود داره در خوندن از دیافراگم وجود نداره
مثل عدم گرفتگی صدا و کم آوردن در گام های بالا و ...
توجه داشته باشین کههمه ی خواننده های حرفه ای در خوندن از دیافراگم استفاده میکنن و صدای اصلی
هر فرد در خوانندگی صداییه که از دیافراگم بیرون میاد.
شاید در آکادمی گوگوش اصطلاحی به نام ول کردن(پرتاب کردن صدا) شنیده باشید.ما صدامونو از دیافراگم
به سمت بیرون پرتاب میکنیم که این باعث وجود انرژی و جذابیت در صدا میشه.
اما مشکلی که وجود داره اینه که خوندن از دیافراگم یکم سخته و استفاده از اون زمانبر.
آموزش استفاده از دیافراگم:
اول باید بدونید که نفس گیری درست و به جا در استفاده از دیافراگم بسیار مهمه.
گام اول: یه نفس عمیق بکشید و نفستونو در سینه حبس کنید
گام دوم: همزمان با بیرون دادن نفس حبس شده شروع به خوندن شعر مورد نظر کنید و از نفستون برای
قدرت دادن و جذاب کردن شعر استفاده کنید.
اما نفس گیری در این روش از دو جهت حائز اهمیته:
1. زمان نفس گیری : شما باید بدونید کجای شعر باید نفس بگیرین تا تو خوندن کم نیارید و جایی رو خراب
نکنید. معمولا نفس گیری در بین مصراع ها که وقفه ی کوتاهی میفته انجام میشه.پیشنهاد من به دوستان
تازه کار اینه که به نفس گیری خواننده تو شعر توجه کنن. اگه با دقت گوش بدین صدای همه ی نفس گیری
های خواننده در طول شعر مشخصه!(شاید به این نفس گیری ها تا الان توجه نکرده باشین!)
2. میزان نفس گیری : شما باید بدونید در هر مرحله از نفس گیری چه مقدار از شش هاتونو از هوا پر کنید
که این بستگی به قسمت های مختلف شعر داره. مثلا در گام بالا ها باید کاملا شش هامونو پر کنیم یا
بستگی به میزان هر قسمت داره.بر فرض ما میخوایم یه مصرع از یه شعرو بخونیم و میدونیم خوندن این
مصرع 4 ثانیه زمان میبره. پس ما به اندازه ای نفس میگیریم که بعد از 4 ثانیه خوندن شش هامون کاملا از
هوا خالی شه. دقت کنید که نفستون کم یا زیاد نیاد چون باعث به وجود اومدن مشکل میشه. پس باید
در هر نفس گیری تا زمان نفس گیری بعدی به میزان لازم هوا گرفته و استفاده شه و برای نفس گیری بعدی
شش ها باید اماده(خالی) باشه تا نفس گیری بعدی به درستی انجام شه. به مرور زمان و با کسب تجربه
میزان نفس گیری رو یاد میگیرین.
اما سوالی که در ذهن خیلیا به وجود میاد اینه که چطوری بفهمیم داریم از دیافراگ میخونیم؟؟؟
جواب: هر وقت صدای شما پر از انرژی بود و هنگام خوندن گام های بالا صداتون یاری میکنه و حس گرفتگی
گلو نداشتین و به طور کلی مشکلاتی که در خوندن از گلو بود در خودتون مشاهده نکردین بدونید دارید از
دیافراگم میخونید. کلا وقتی صدا از دیافراگم در میاد خودتون متوجه خواهید شد ولی اوایل ممکنه یکم
درکش براتون سخت باشه. از دیگران راجع به خوندنتون سوال کنید تا مطمئن شید مشکلی در خوندنتون
وجود نداره(البته اگه اطرافیان در مورد خوانندگی اطلاعاتی دارن و نظرات الکی و بی ربط نمیدن!).ولی
در کل نظر مثبت یا منفی اطرافیان نامه ی عمل شماست!
بزودی قسمت سوم این موضوع در وبلاگ گذاشته میشه و سعی میکنم در مقاله ی بعدی همه ی ابهامات
رو رفع کنم. اگه سوالی دارین در قسمت نظرات مطرح کنید تا در قسمت بعدی بهش پاسخ داده شه. با
تشکر از استقبال خوب شما هوادارای گل گیتار ایرونی امیدوارم این مطلب بهتون در خوانندگی بهتر و
حرفه ای تر کمک کرده باشه ...