1396/9/14، 05:52 عصر
یوسف فروتن (۱۲۷۰خ تهران - ۱۳۵۷خ) نوازنده تار و سهتار بود.
وی از ابتدا به خاطر علاقهای که برادرش مودب السلطنه به موسیقی ایرانی داشت با تمام استادان موسیقی زمان خود آشنا شد. سهتار، تار و پیانو مینواخت، ولی در اصل نوازنده سهتار بود. سهتار را نزدمیرزاعبدالله و تار را در محضر میرزاحسینقلی فرگرفت.
فروتن غیر از چند برنامه آن هم با شرکت استادان ممتاز وقت و به منظور کمک به آوارگان و سیل زدگان وبه طور کلی جز برای امور خیریه ساز ننواخت و بر روی صحنه حاضر نشد و پس از سالها برای شناساندن موسیقی اصیل ایرانی در حافظیهٔ شیراز قطعاتی را با سه تار در دستگاه ماهور اجرا کرد. وی یکی از اعضای کانون حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی در رادیو و تلویزیون بود. فروتن از معدود استادان موسیقی بود که رادیو تلویزیون توانست تا حدودی از معلومات و تجربیات او استفاده کند و یک دستگاهها و آوازهای موسیقی ایرانی را با اجرای سه تار وی ضبط نماید که این مجموعه در دسترس همگان نیست.
از شاگردان او میتوان حسین علیزاده و داریوش طلایی و پرویز مشکاتیان و داود گنجهای را نام برد.
او تحرک خاصی در نواختن داشت و مضرابهای محکم، پیچیده و روان از ویژگیهای سبک او بود. فروتن بعدها به خاطر کهولت سه تار را کنار گذاشت. او در سال ۱۳۵۷ درگذشت.
وی از ابتدا به خاطر علاقهای که برادرش مودب السلطنه به موسیقی ایرانی داشت با تمام استادان موسیقی زمان خود آشنا شد. سهتار، تار و پیانو مینواخت، ولی در اصل نوازنده سهتار بود. سهتار را نزدمیرزاعبدالله و تار را در محضر میرزاحسینقلی فرگرفت.
فروتن غیر از چند برنامه آن هم با شرکت استادان ممتاز وقت و به منظور کمک به آوارگان و سیل زدگان وبه طور کلی جز برای امور خیریه ساز ننواخت و بر روی صحنه حاضر نشد و پس از سالها برای شناساندن موسیقی اصیل ایرانی در حافظیهٔ شیراز قطعاتی را با سه تار در دستگاه ماهور اجرا کرد. وی یکی از اعضای کانون حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی در رادیو و تلویزیون بود. فروتن از معدود استادان موسیقی بود که رادیو تلویزیون توانست تا حدودی از معلومات و تجربیات او استفاده کند و یک دستگاهها و آوازهای موسیقی ایرانی را با اجرای سه تار وی ضبط نماید که این مجموعه در دسترس همگان نیست.
از شاگردان او میتوان حسین علیزاده و داریوش طلایی و پرویز مشکاتیان و داود گنجهای را نام برد.
او تحرک خاصی در نواختن داشت و مضرابهای محکم، پیچیده و روان از ویژگیهای سبک او بود. فروتن بعدها به خاطر کهولت سه تار را کنار گذاشت. او در سال ۱۳۵۷ درگذشت.