1396/9/16، 05:40 عصر
استاد فرامرز پايور در سال 1311 در تهران متولد شد. پدرش استاد زبان فرانسه و علاقه مند به نقاشى بود و تابلوهاى زيادى از او به يادگار مانده است. پدربزرگش مصورالدوله، نقاش مخصوص دربار قاجار بود و آثارش در كاخ هاى گلستان و صاحبقرانيه نگهدارى مى شود. پايور در هفده سالگى آموختن موسيقى را در مكتب استاد صبا آغاز كرد و در مدت شش سال رديف موسيقى را فراگرفت. پيشرفت او در اين زمينه چنان بود كه توانست بارها در كنار استاد خود به روى صحنه رود و آثارى را در راديو ضبط كند. تحصيلات ابتدايى و متوسطه او در دبستان عسجدى و دبيرستان دارالفنون تهران به پايان رسيد و در سال 1331 وارد خدمت نظام شد و يك سال بعد به استخدام وزارت دارايى درآمد. بعد از درگذشت صبا در سال ،1336 پايور به آموخته هاى خود قناعت نكرد و نزد استادانى چون عبدالله دوامى، موسى معروفى و نورعلى خان برومند به فراگيرى رديف درويش خان، ميرزاعبدالله پرداخت و دانش موسيقى ايرانى را به خط نت درآورد و اين گنجينه گرانبها را از خطر تحريف، فراموشى و نابودى حفظ كرد.از مهمترين آثار او رديف آوازى موسيقى ايرانى به روايت استاد عبدالله دوامى، مجموعه تصنيف هاى قديمى از ساخته هاى عارف، شيدا، سماع حضور، مجموعه آثار درويش خان و ركن الدين مختارى بوده است. فعاليت اصلى او از سال 1334در اداره كل هنرهاى زيبا آغاز شده و همزمان با تدريس در هنرستان موسيقى ملى برنامه هايى را نيز براى تكنوازى و همنوازى ارائه كرد. با تاسيس تالار رودكى (سال 1346)، بر فعاليت هاى اجرايى او افزوده شد و بسيارى از آثار استادان گذشته را با ذوق و سليقه خاص خود تنظيم و همراه با خوانندگان معروف آن زمان در اين تالار اجرا كرد. درك عالى او از رمزها و نكته هاى دقيق موسيقى ايرانى، استعداد كم نظيرش در شناختن گوشه هاى رديف و تكنيك ممتازش در نوازندگى سنتور سبب شده است تا او را استادى برجسته در اين زمينه بشناسند.